Twaalf kinderen, zes ouders en een tante kwamen 22 maart 2015 naar de excursie in het Amstelpark, die we samen met het IVN hadden georganiseerd. Er hadden zich meer kinderen en ouders aangemeld, maar dan zou de groep echt tè groot worden.
In de Rietschuur, het gebouwtje waar het IVN huist, bespraken we eerst waarom vogels eigenlijk zingen en hoe je met een verrekijker omgaat. (En Joke van het IVN had voor heerlijke koekjes en limonade gezorgd!)
Toen gingen Amun, Abital, Noa, Bruno, Cecilia, Lucas, Max, Merel, Sam, Élio en nog twee kinderen op pad. Met een verrekijker en een vogelkaart om op aan te tekenen welke vogels ze zagen. Èn – in aparte hokjes – welke vogels ze hoorden.
Al gauw werden we verrast door een prachtig roodborstje en door verschillende heggenmussen. We konden ze goed zien en ook horen zingen. Op een breed pad voor ons zaten maar liefst een winterkoninkje, heggenmus, pimpelmees en een merel naast elkaar!
Bij de vijver keken we naar het verschil tussen waterhoentjes en meerkoeten en zagen we zilvermeeuwen en kokmeeuwen, waarvan een enkele nog in winterkleed.
Er werd volop gezongen. We zagen en hoorden o.a. staartmeesjes, koolmezen en pimpelmezen. Een pimpelmeesje zagen we een nestkastje ingaan. Natuurlijk waren er eksters, kauwtjes, zwarte kraaien en houtduiven. En …. er vloog een havik over!
En laat ik dat schattige eekhoorntje niet vergeten! Weliswaar geen vogel, maar wat een prachtig beestje!
Terwijl Joke met de ouders een ander pad namen, ging Annelies met de kinderen de kleine paadjes van de rhododendronvallei in. Daar hoorden we onze eerste tjiftjaf, hoera! Maar wat bleek toen we weer bij Joke en de ouders kwamen: zij hadden de tjiftjaf niet alleen gehoord, maar ook heel goed gezien! Dat was wel een beetje pech voor ons!
Maar de ooievaars, die op hun nest stonden, maakten veel goed! Daar zagen we ook kuifeenden, zanglijsters en witte kwikstaarten.
Op de terugweg zagen we nog kleine mantelmeeuwen en krakeenden en er zat een fuut op een nest.
Vergeet ik nog vogels? Vast wel! Nijlganzen, wilde eenden, en hebben we ook geen vinken gezien? Weten jullie het nog?
Een enkel kind vond het ietsje te lang duren. Maar de meeste kinderen vonden het heel leuk. En wij ook!
Saskia van Loenen, de moeder van Merel, Sam en Max maakte de foto’s!
Tot gauw op een volgende excursie!
Groetjes, ook van Joke,
Annelies