Omdat er voor de excursie bosuilen luisteren van 12 februari zo veel aanmeldingen waren dat ik veel kinderen heb moeten teleurstellen, heb ik aan ‘bosuilenman’ Arend de Jong gevraagd of hij de excursie nog een keer zou kunnen geven. Daar had hij eigenlijk geen tijd voor. Maar opeens zag hij toch een mogelijkheid. Op vrijdagavond 19 februari is de excursie herhaald. Omdat het maar kort van te voren bekend was, konden lang niet alle kinderen die zich voor 12 februari hadden opgegeven nu mee. Vier kinderen en vier (groot-)ouders zijn dit keer mee gegaan op uilen-avontuur.
Omdat de excursie leek op die van 12 februari, verwijs ik ook naar dat verslag.
Dit keer hebben we twee mannetjes bosuil gehoord en twee vrouwtjes. Soms duurde het wel heel lang voordat er een uil antwoordde. Ondertussen konden de kinderen Arend allerlei vragen stellen, zoals hoeveel geluiden hij kan nadoen, hoe een bosuil een nest maakt, wat voor dieren een bosuil zoal eet, of alle uilen ’s nachts wakker zijn en wat een uilenbal eigenlijk is.
We hebben een flink stuk gelopen voordat we het tweede mannetje hoorden. Edzo, Rens, Stijn en Famke vonden het een spannende tocht. Toen ik aan het eind van de excursie vroeg wie het leuk hadden gevonden staken ze alle vier hun hand op. Toch zei Rens – of was het nou Stijn? – dat hij het niet leuk had gevonden! Daar schrok ik van! Maar al gauw voegde hij er aan toe: ik vond het niet leuk, ik vond het super-, super-, SUPERleuk!!! Dat werd toen door de andere kinderen beaamd. En dat was goed om te horen!
Leuk dat jullie mee waren. Tot een volgende keer!
Groetjes van Annelies
Turen naar bosuilen
Tijd om Arend vragen te stellen
Wachten op antwoord van de bosuil
Famke, Stijn en Rens
Edzo en zijn vader
