Deze keer hadden we op verzoek van de excursieleider een kleinere groep dan normaal. Met 3 auto’s vertrokken we naar het Oostvaardersveld. Op de Knardijk ontmoetten we Peter Hartog. Hij is al jaren excursieleider voor de Vogelbescherming en kent het gebied als zijn broekzak. De dag begon wat grijs met hier en daar een waterig zonnetje. Voor het determineren van kleuren soms wat lastig, maar de vogels lieten zich toch goed zien. De wandelroute van 5 kilometer gaat door een zeer gevarieerd landschap van nieuw bos, lagere struiken, open rietvelden, langs moeras en enkele plassen. Peter vertelt graag over het gebied en haar geschiedenis en de vogels die onderweg te zien zijn. Maar ook vertelt hij over het natuurbeheer en wat er jaarrond nog meer aan vogelpracht te ontdekken valt.
Tijdens de wandelroute hebben we de vogelkijkhutten Krakeend, Poelruiter en Oeverloper aangedaan. De laatste kijkhut dient (vermoedelijk) ook als slaapplek voor de steenuil.
Vanuit de Praambult is het genieten van een enorm wijds uitzicht op een grote groep Konikpaarden met daarboven wolken van duizenden en duizenden Goudplevieren en Kieviten.
Al met al hebben we een aardige lijst met vogels kunnen waarnemen:
Koolmees, Pimpelmees, Putter, Merel, Roodborst, Spreeuw, Grote zilverreiger, Lepelaar, Zilvermeeuw, Meerkoet, Koperwiek, Kramsvogel, Kievit, Goudplevier, Groenling, Kneu, Vink, Buizerd, Grote bonte specht, Cetti’s zanger, Raaf, Staartmees, Aalscholver, Winterkoninkje, Grauwe Gans, Brandgans, Knobbelzwaan, Wilde zwaan, Krakeend, Kuifeend , Slobeend, Wilde eend, Wintertaling, Smient, Bergeend, Tafeleend, Pijlstaarteend, Blauwe reiger, Boomkruiper, Goudhaan, Waterral.
Na onze wandeltocht met Peter hebben we een korte stop gemaakt bij het bezoekerscentrum Oostvaardersveld. Het nieuwe uitkijkpunt “Roerdomp” is overigens uitgerust met een zeer goede Swarowski kijker. Hier hebben we nog gezien: Baardmannetjes, Spreeuwen, Raaf, Wilde zwanen en jawel:
3 Zeearenden! Vliegend en rustend (en ook nog eens in opgezette vorm).
Langs de dijk aan het Markermeer reden we terug richting Amsterdam. Daar zijn een aantal parkeerplaatsen, waar we hoopten op diverse watervogels. Maar onze watersijsjes hadden reeds beschutting gezocht elders. Vanuit de auto zicht op een paar biddende Torenvalken. Het blijft toch een machtig gezicht.
Op onze laatste stop bij de sluis aan de Lepelaarsplassen wachtte ons nog een mooie verrassing: Hier stond een groep waterbuffels met hun vriendjes Koereigers te grazen. Een mooi beeld, net als onze VWGA gatjes! 😉
