Jaap Kranenborg uit Uithoorn, een van de nieuwste leden van de vogelwerkgroep Amsterdam, schrijft met zekere regelmaat een column over vogels voor De Nieuwe Meerbode, een blad voor Uithoorn en de Ronde Venen. Onderstaand verhaal is er een van.
Vogels pikken het niet meer!
Boven Den Haag ziet het zwart van de vogels, reusachtige zwermen zwanen blokkeren het luchtruim boven Schiphol en tienduizenden andere angry birds zijn vanuit het hele land onderweg naar het Malieveld. Een tiental kokmeeuwen is aangehouden wegens het bevuilen van een hulpverlener en afgezien van een kleine confrontatie tussen de politie en een groepje grauwe ganzen, aangemoedigd door roodborst-hooligans, verloopt de actie vreedzaam.
“Wij pikken het niet meer!” en “Wij zijn allemaal Rode Lijsters!” klinkt het uit de snavels. Het laatste verwijst naar de Rode Lijst van bedreigde vogelsoorten.
Een grutto, speciaal voor de demonstratie uit zijn winterverblijf in Senegal teruggevlogen, licht toe: “Ja, wij vogels laten onze stem horen, voordat die zo zwak is dat niemand ons meer hoort! Heeft u gemerkt hoe stil het tegenwoordig is op het platteland?”
“Het water staat jullie aan de lippen?”
“Was het maar zo. Het grondwater staat zo laag dat wij zelfs met onze lange snavels niet meer bij ons voedsel kunnen.”
Een tureluur vult aan: “Bestrijdingsmiddelen! En geen kruiden en bloemetjes meer in de wei, daardoor nauwelijks insecten. Onze jongen verhongeren!”
“Steeds meer wegen, bedrijfsterreinen, woonwijken!” somt een veldleeuwerik vanuit de lucht op.
“Mijn vrouw en ik komen elk voorjaar hier broeden, al twintig jaar lang, maar ….maar nog geen jong van ons….heeft … heeft het gered…,” stottert de grutto met een samengeknepen stemmetje.
“Maar met jullie gaat het toch wel goed?” zegt een journalist tegen het groepje mezen dat zich luidruchtig rond zijn microfoon verdringt. “Ik zie jullie overal!”
“Stikstof, meneer!” piept een pimpelmees “Wel eens van gehoord? Ammoniak! Verzuring! Geen kalk voor onze botjes en eitjes! Jonkies met nog slappere knieën dan Friese provinciale bestuurders! Ze breken hun pootjes al vóór ze zijn uitgevlogen!”
“Geen kalk! Geen slakken!” roept een zanglijster drie keer achter elkaar.
Een bekakte buizerd legt het nog maar eens uit: “Kijk, beste man, ik zit boven in de voedselpiramide en als de basis verzwakt, stort het hele bouwwerk in…”
Hoewel de vogels op de sympathie van het grote publiek mogen rekenen, is er ook kritiek: “Die beesten moeten gewoon hun snavel houden!” en “Protesteren tegen vervuiling en intussen het hele Malieveld onderschijten!”
Insecten laten weten ook actie te willen voeren. Kunnen zulke kleine beestjes wel een vuist maken? Een koolwitje desgevraagd: “Nou, als de tijgermuggen, hoornaars, eikenprocessierupsen, bombardeerkevers en killerbees meedoen, moet dat toch lukken! Maar misschien zijn we al met te weinig…”
Jaap Kranenborg
