Bosuiltjes ringen in het Amterdamse Bos, 2020
Onlangs zijn er jonge Bosuilen geringd in het Amsterdamse Bos. De bedoeling was dat hiervan voor de leden van de vogelwerkgroep een ‘excursie’ gemaakt zou worden, maar wegens de voorschriften in verband met de coronacrisis kon dit niet doorgaan. Daarom is van het ringen een filmpje gemaakt door Fred Koning, gemonteerd door Erik Klein Wolterink, dat onderaan de tekst aangeklikt kan worden.
Over het hoe en waarom van het ringen van Bosuilen schrijft ringer Henk Jan Koning het volgende.
We ringen deze jongen om onder andere inzicht in de populatie te krijgen. Elke ring heeft een uniek nummer en er staat ‘vogeltrekstation Arnhem’ op. Wanneer iemand zo’n uil vangt, of vindt en naar een asiel brengt kan hij / zij dit nummer melden aan het vogeltrekstation (dat kan online tegenwoordig). De vinder krijgt dan een mail terug met alle ringgegevens en eventuele meldingen.
Wij willen bijvoorbeeld weten welk deel van de populatie afkomstig uit het bos zelf, wat we kunnen inschatten als we later onze geringde jongen als volwassen uilen terug vangen. Als ze dood gevonden en gemeld worden bij het vogeltrekstation Arnhem, kunnen we achterhalen hoe oud ze zijn geworden.Verder kijken we naar hun relaties, reproductie en conditie en bij al die metingen dient de ring als identificatie.
De jongen uit het filmpje zijn op dat moment ruim 2,5 week oud en hun gewichten zijn normaal. Aan de hand van hun vleugellengte konden we hun leeftijd schatten. Hun gewichten vielen ons mee, vooral omdat 2020 een heel slecht uilenjaar is en er tot nu toe maar één nest geslaagd is in het Amsterdams Bos (dit nest dus). Ook in de Amsterdamse Waterleidingduinen hebben we tot dusver maar twee nesten die geslaagd zijn en ook uit andere delen van Nederland horen we slechte berichten. Deze jongen lijken gelukkig wel goed uit te gaan vliegen en hopelijk komen we ze later nog eens tegen.
Voor meer informatie kunt u hier de jaarverslagen 2018 en 2019 vinden.
Het ringen van de Bosuilen in het Amsterdamse Bos.
