Vrijdagavond 6 maart 
om 19 uur trokken 26 jonge uilenliefhebbers en een aantal ouders in het donker met ‘uilenman’ Arend de Jong het Amsterdamse Bos in. Omdat bosuilen overdag slapen en ’s nachts op muizenjacht gaan, was deze excursie ‘s avonds. Het was een prachtige avond met volle maan. Op zich al bijzonder om dan door het bos te lopen.
De verwachtingen waren hoog gespannen. Zouden de uilen inderdaad antwoorden als Arend het geluid van een bosuilmannetje nadeed?
Arend gebruikt zijn gave om bosuilen na te kunnen doen om te inventariseren hoeveel bosuilen er in een bepaald gebied leven. Dat is elk jaar verschillend, afhankelijk van het voedselaanbod. Is het een goed muizenjaar – en dat is het als er het najaar ervoor veel eikels en beukennootjes waren – dan zijn er veel uilen in leven gebleven. Als een bosuilmannetje een ander bosuilmannetje hoort, komt hij dichterbij om de indringer weg te jagen. Want zijn gebiedje, zijn ‘territorium’ is alleen voor hem en zijn gezin. De muizen die er te vangen zijn, mogen niet door andere uilen weggevangen worden. Arend kan bosuilen zo goed nadoen dat ze denken dat er een ander bosuilmannetje het territorium is binnengedrongen. Dus roepen ze terug, waarmee ze bedoelen: ik woon hier al, ga weg jij! Maar omdat Arend blijft roepen, komen ze steeds dichterbij.
Al vrij snel nadat we het bos waren ingegaan, hoorden we antwoord. En ja, na een poosje kwam het antwoord van dichterbij en zagen we de uil een eindje verderop in een boom zitten en ook langs vliegen. Al gauw hoorden we een tweede bosuil. Nu eentje met een hogere stem. Net als bij mensen verschillen ook de stemmen van bosuilen. Naarmate we verder doorliepen, liet het eerste mannetje zich niet meer horen of zien. De rust was weergekeerd in zijn territorium! Nu was het de beurt aan het tweede mannetje om te komen kijken welke brutale bosuil er door zijn territorium vloog! Zo kwamen we door vijf territoria waarin we in totaal vijf verschillende bosuilenmannetjes hoorden en soms even zagen.
Ook een vrouwtje bosuil, die een heel ander geluid maakt, liet zich horen.
Tijdens het wachten vertelde Arend ons van alles over bosuilen, zoals hoe oud ze worden en hoe groot hun territorium is en waarom ze al in deze tijd van het jaar broeden.
Het was een bijzondere ervaring!
Zullen we volgend jaar onze zaklampjes thuis laten en nòg stiller zijn? Dan komen de uilen misschien nog dichterbij!
Groetjes,
Floor en Annelies
jonge bosuilen
Een deel van de bosuilwaarnemers. Zij wilden wel even poseren.
Arend de Jong, bosuilexpert, samen met de jonge waarnemers
