Categorie archieven: blog

grutto’s zonder subsidie en het landje van

Shit. Ik heb er mijn handen aan vol. Figuurlijk gesproken dan. Achteraf gezien begon het met het einde van het melkquotum. Sommige melkveehouders verwelkomden 1 april 2015 als bevrijdingsdag. Ze bereidden zich goed voor op het feest: overal nieuwe stallen en tienduizenden koeien er bij. verder lezen →

Groepsvorming

Het gaat vreemd genoeg ieder jaar op dezelfde manier, het geweeklaag over groepen grutto’s zonder jonkies. Ongeveer zo: verder lezen →

Dipje

Een boer geeft graag het weer de schuld.

2015 gaat niet de boeken in als een goed gruttojaar. Op sommige plekken ging het nog niet al te slecht. Op Marken vond ik eind mei nog de helft van de grutto’s met kuikens. Vreemd genoeg weinig op de percelen met kuikenlandbeheer, het gras was er erg kort. De vogels wisten een plekje te vinden dat volgens elke deskundoloog volkomen ongeschikt is. Vlak tegen de huizen van de Moeningswerf en Rozenwerf, tot in de tuintjes en op de ijsbaan aan toe liepen de kuikens. verder lezen →

Bang voor water?

Mensen kunnen moeilijk zonder Vijand. Als je wil dat de goegemeente in actie komt, is er een recept dat altijd, altijd, werkt: roepen dat de Vijand aan de poort staat. Vast dat bange mensen je geloven als Leider en gaan haten wat je maar wilt. Maar daar wilde ik het niet over hebben. Ik wilde iets anders zeggen over Angst zonder Leider. Angst voor water. verder lezen →

1.000.000 grutto’s

Rekenen is een vrolijke hobby. Zo wordt het soms grappig als sommetjes worden gebruikt om het belang of onbelang van een gebied te onderstrepen voor de weidevogels.

Een linke rekensom is ‘het aantal (vul in) per 100 ha’. Zo is er een regeling waarbij boeren een subsidie krijgen voor het beschermen van nesten. Hoe dat te betalen? verder lezen →

Een koude schuur in Bodegraven. Mannen en vrouwen met een wat zware motoriek en niet altijd overdreven verfijnde zinsbouw kijken steeds vrolijker. Het online systeem waarmee we straks de kaarten voor weidevogelbeheer organiseren, maakt me optimistisch. Het kan alles wat ik wil en ook nog wat ik niet kon bedenken. verder lezen →

15 februari 2015

Zondagochtendwandelingetje. Alleen al het geluid van de kerkklokken in de verte en het besef daar nooit meer binnen te hoeven is een feest. Mijn lief voert bierblikjes en sigarettendoosjes langs de route af in een plestikzak. Is het toeval dat vooral consumenten van rook en alcohol geen interesse hebben in omgeving? verder lezen →

Vandaag voel ik me een beetje anders. Voor me staan 48 grutto’s op het landje van Geijsel. Het kantoorleven is voorbij. Na de zomervakantie breekt voor de weidevogelaar de kantoortijd aan. Eens in de zoveel jaar is dat erger. Dan reorganiseren we. Dit is zo’n jaar. Tig jaar geleden ging het geld naar de club en die verdeelde dat onder de boeren. Helemaal fout! Zo zei Brussel. Een winter lang stressen: elke boer een contract. Nu is er een briljant voorstel: het geld gaat naar de club en die verdeelt dat onder de boeren! Hoe bedenken ze het! Alles verandert, de eeuwige wederkeer van hetzelfde. verder lezen →

Om de verspreiding van de noordse woelmuis en de waterspitsmuis in kaart te brengen heb ik maanden full-time muizenvallen bediend. Duizenden muizen moeten er door mijn handen zijn gegaan. En de geur ervan door mijn neus.

Dit voorjaar ruik ik ze overal. En de gaatjes van de veldmuizen in de wei lijken ook wel met twee vermenigvuldigd. verder lezen →

Wat een enorme teleurstelling was dat een jaar of tien geleden. We telden hoeveel gruttogezinnen er in de polder liepen nadat we de nesten hadden beschermd. Als we heel positief rekenden… was 70% mislukt. Als we heel eerlijk waren, moesten we toegeven dat, met het laatste maaien voor de deur, bijna 100% mislukt was. verder lezen →

Hele en halve geleerden doen het met verve, maar voorspellen is moeilijk, vooral als het de toekomst betreft. Woeste voorspellers trekken een lijn door tot nul of tot aan de hemel, roepend dat er rampen komen. Ik herinner me nog dat ze het lijntje van de havik doortrokken. Die was wetenschappelijk bewezen twintig jaar geleden uitgestorven. verder lezen →

6 mei 2014

Oei, dat ging er de afgelopen dagen weer snoeihard aan toe in de Hollandse polders. Met de dreiging van regen na een periode van ongewoon groeizaam weer is er massaal gemaaid. verder lezen →

Ik word de polder uit gedirigeerd. Ik moet het dak op.

Paniek. Een huismus schiet weg van haar nest als de dakpannenlegger het dak boven haar hoofd opwipt. verder lezen →

Als tiener was ik altijd buiten. De vogels, daar kon je naar kijken, de vissen, nou ja, die ving ik dus.

Je had in Amsterdam een visprofeet: Jan Schreiner met zijn winkel aan de  Roelof Hartstraat. Schreiner leverde iets unieks: een met de hand gebouwde vliegenhengel, plùs een les vliegvissen, plùs een tip voor het paradijs met gouden ruisvoorns van baksteenformaat. verder lezen →