Blog van een weidevogelaar 16

Vandaag voel ik me een Markbeetje anders. Voor me staan 48 grutto’s op het landje van Geijsel. Het kantoorleven is voorbij. Na de zomervakantie breekt voor de weidevogelaar de kantoortijd aan. Eens in de zoveel jaar is dat erger. Dan reorganiseren we. Dit is zo’n jaar. Tig jaar geleden ging het geld naar de club en die verdeelde dat onder de boeren. Helemaal fout! Zo zei Brussel. Een winter lang stressen: elke boer een contract. Nu is er een briljant voorstel: het geld gaat naar de club en die verdeelt dat onder de boeren! Hoe bedenken ze het! Alles verandert, de eeuwige wederkeer van hetzelfde.

Dus: vergaderen, overleggen, mailen, bellen, nota´s, begrotingen, strategieën, certificatie, schetsplan, conceptplan, voorlopige nota´s, concept begrotingen, natte vingerwerk, kaarten, conceptkaarten, ontwerpkaarten, voorlopige concept-ontwerpkaarten. Prullenbak.

Er zijn in de winter wel wat boerenvogels. Dankzij de muizenplaag duiken overal in stallen en schuren kerkuilen op. Het aantal piepende steenuilen verdubbelt. Een boer vroeg hoeveel subsidie er beschikbaar is voor uilengras. Uilengras? Ja, hij had tien velduilen in dat slootkantje dat we hadden omgetoverd in een ‘natuurvriendelijke oever’ (excuses voor jargon).

Iemand roept ‘roze spreeuw’. De vogelaars springen op fietsen, in auto’s en stuiven heen. Ik blijf achter met 48 grutto’s.

Tja, die vogelaars lekker achter die spreeuw an, maar hoe moeten we dit landje de komende jaren regelen? Hoe gaan we de patrijs redden in de Haarlemmermeer, de bittervoorn in de boerensloot? Hoe red ik eigenlijk een noordse woelmuis? Een velduil? Ik reken in mijn hoofd de euro’s en hectares na. Zoveel minder geld, maar de vergoeding per ha. zoveel omhoog… als we de plannen volgen, gaat de verbetering van het weidevogelbeheer bestaan uit … wegstrepen van beheer?

Ik zie het nog niet roze. Laat die spreeuw maar waaien, die redt zich wel. Winterkleed trouwens, daar zit geen roze an.

Zo begonnen we twintig jaar geleden ook. Grutto’s in het water, vragen in de lucht. De eeuwige wederkeer van hetzelfde –een hele geruststelling, we blijven bezig.

Dit bericht is geplaatst in blog. Bookmark de permalink.